نکاتی در خصوص ارتباطات مردمی مسئولان در شبکه‌های اجتماعی

به گزارش تیتر داغ؛  در رابطه با بیانات اخیر رهبری در خصوص ارتباط با مردم به جز حضور میدانی که برای ارتباطات عمومی با مردم لازم است، در شرایط کنونی می‌توان از فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی هم برای ارتباطات عمومی بهره برد. هرچند که وقت گذاشتن برای حضور در فضای مجازی با زمان محدود مسئولان بلندپایه به دلیل حجم بالای کاری در تضاد قرار می‌گیرد، اما در حال حاضر به جهت نقش گسترده فضای مجازی در تحولات سیاسی- اجتماعی، اشراف مسئولان به این بستر و حتی کنشگری در آن به یک ضرورت تبدیل شده است. با این حال در خصوص بهره‌گیری از فضای مجازی برای ارتباطات مردمی باید چند نکته را مدنظر قرار داد:

اول؛ حضور مسئولان در شبکه‌های اجتماعی باید مدیریت شود، به دور از حاشیه‌سازی‌ها و در راستای هدف خدمتگزاری به مردم باشد.

دوم؛ مسئولان در فضای مجازی باید تا حد امکان از فردمحوری یا اظهارات متأثر از جدل‌های سیاسی و جناحی پرهیز کنند و کنشگری آن‌ها معطوف به اهداف ملی باشد.

سوم؛ برخورداری از سطح مطلوبی از سواد رسانه‌ای و سواد مجازی و آشنایی با فعالان جریانی در فضای مجازی ضرورتی است که باعث می‌شود مسئولان اسیر فضاسازی‌های رسانه‌ای نگردند.

چهارم؛ هیچ مسئول بلندپایه‌ای از اخبار جعلی و شایعات مرتبط با حوزه کاری خود در امان نیست و شبکه‌های اجتماعی بستر اصلی این گونه محتوای جعلی هستند. به این جهت حضور بلاواسطه مسئولان و پاسخگویی آن‌ها به برخی از این محتوای جعلی می‌تواند حکم قول سدید را پیدا و محتوای انحرافی و جعلی را بی‌اثر کند.

پنجم؛ مسئولان به اندازه کافی و گاهی بیش از حد با زبان رسمی مقابل افکار عمومی ظاهر می‌شوند و از رسانه‌های رسمی نیز نمی‌توان چندان انتظار نوع دیگری از بازنمایی را داشت. از این رو بهتر است حضور مسئولان در شبکه‌های اجتماعی با ادبیات رسمی نباشد.

ششم؛ کنشگری مسئولان در شبکه‌های اجتماعی نباید جانشین وظایف روابط عمومی نهاد‌ها و ارگان‌ها شود و لازم است تفکیک این دو مدنظر قرار گیرد؛ چراکه حضور در شبکه‌های اجتماعی عمدتاً برای اظهارات فوری یا مواردی است که نیاز به اظهار نظر مستقیم مسئول است، اما وظیفه روابط عمومی اطلاع‌رسانی تفصیلی و ارائه گزارش‌های تصویری در خصوص رویداد‌ها و اقدامات کاری است. طیف مخاطبان روابط عمومی متفاوت از طیف مخاطبان و کاربران شبکه اجتماعی است و اطلاع‌رسانی روابط عمومی‌ها نیز نباید به فضای مجازی محدود گردد.

هفتم؛ در دوران بحران و تنش، نیاز به همدلی مردم و مسئولان بیشتر از سایر زمان احساس می‌گردد. در این شرایط گاهی بسیاری از قضاوت‌های مردم و نقد‌های غیرمنصفانه از روی ناآگاهی مطرح می‌شود. از این رو مسئولان می‌توانند با حضور در فضای مجازی، مردم و نخبگان را نسبت به برخی کمبود‌ها و مشکلات موجود آگاه کنند و با ترسیم دقیق اوضاع، راهکار‌هایی متناسب با وضعیت موجود را از پیشنهاددهندگان دریافت نمایند. البته ترسیم اوضاع و شرایط نباید به گونه‌ای باشد که مردم را به یأس و ذهن نخبگان را به بن بست بکشاند. در حقیقت این ترسیم اوضاع باید نوعی روشنگری برای کشف گشایش‌ها باشد.

هشتم؛ لازم است همه مقامات دولتی بنابر مسئولیت رسمی که دارند، اکانت‌های رسمی خود را نیز به صورت شفاف از طریق روابط عمومی‌ها اعلام کنند و نحوه مدیریت این صفحات را که به صورت مستقیم توسط خودشان یا غیرمستقیم توسط ادمین‌ها اداره می‌شود، مشخص کنند؛ چراکه بنا بر تجربه قبلی در خصوص اکانت‌های منتسب به مسئولان در شبکه‌های اجتماعی، گاهی پس از آنکه اظهارات یا مواضع حاشیه‌ساز از این اکانت‌ها منتشر می‌شود، به‌رغم آنکه پیش از آن تکذیبی در خصوص صفحه منتسب صورت نگرفته است، مسئولان حضور خود در شبکه‌های اجتماعی و انتساب صفحات به خود را تکذیب می‌کنند که این اقدام در نظر افکار عمومی به عنوان فرار از پاسخگویی و انتقاد تعبیر می‌شود. اعلام رسمی صفحات منتسب به مسئولان و معرفی آن در رسانه‌ها علاوه بر آنکه باعث افزایش مسئولیت‌پذیری مقامات دولتی در برابر اظهارات منتشر شده در فضای مجازی می‌گردد، راه سوء‌استفاده از اکانت‌های جعلی را هم می‌بندد و صفحه اصلی مسئول مورد نظر برای عموم کاربران قابل شناسایی خواهد بود.

در چند سال اخیر سؤالات بسیاری در خصوص برخی ناکارآمدی‌ها و اشتباهات فاحش مسئولان با فرض فراموشی، نزد افکار عمومی بی‌پاسخ ماند که البته تجربه ثابت کرد انباشت این سؤالات بی‌پاسخ نه تنها منجر به فراموشی نگردید، بلکه به منبعی برای هجمه معاندان به نظام و پایه‌ای برای بی‌اعتمادی مردم تبدیل شد. اشتباهات بی‌پاسخ نه تنها دست معارضان را برای حمله پر می‌کند، بلکه موجب سرخودگی، تردید و دلسردی حامیان نیز می‌شود. هیچ فرد و مسئولی از خطا مصون نیست، بهتر است مسئولان پس از اشتباه و خطا در حوزه تصمیم‌گیری، به جای آنکه به فراموشی حافظه‌ها متوسل شوند، شجاعانه مسئولیت اشتباه خود را بپذیرند، عذرخواهی کنند و علت بروز خطا را با مردم در میان بگذارند. این ضریب دادن به افکار عمومی و مردم را از خود دانستن، اقدامی در جهت شفافیت است که بدون‌شک در بلندمدت موجب افزایش وحدت میان مردم و مسئولان خواهد شد.