سرمایه گذاری چینی‌ها در کدام بخش‌ها بهتر است؟

به گزارش تیتر داغ؛ حمید نجف، در ارزیابی تاثیر سند همکاری ایران و چین بر بازار کار و اشتغال کشور اظهار کرد: به طور کلی هر نوع قرارداد و تعامل در سطح بین المللی چه با غرب چه با شرق در ذات خودش مثبت است و می‌تواند از جنبه‌های مثبت برای اقتصاد کشور آثار برخوردار بوده و برکات بسیاری داشته باشد. در مورد توافقی که اخیرا با کشور چین در قالب یک سند همکاری ۲۵ ساله حاصل شده هرچند که از جزییات محتویاتش چیزی نمی‌دانیم، ولی با شناختی که از دولت و وزارت امور خارجه داریم این اطمینان را می‌توانیم داشته باشیم که موجب تضعیف کشور نیست و در دراز مدت به سود اقتصاد کشور خواهد بود.

وی ادامه داد: این سند یک تفاهم نامه اولیه است و مثل سند چشم انداز شامل چند بند کلی است و محتویاتش هنوز بسط داده نشده است بلکه کارگروه‌های تخصصی و بخش‌های مختلف کشور اعم از صنایع، بخش‌های تولیدی، خصوصی و تعاونی به تدریج باید بنشینند و درباره بند‌ها و تبصره‌های آن به جمع بندی برسند تا اهداف سند برای سال‌های آینده محقق شود.

این کارشناس حوزه کار خاطرنشان کرد: به طور معمول کشور‌هایی که برای سرمایه گذاری پیشقدم می‌شوند در گام اول تلاش می‌کنند تا نیرو‌های بومی خود را به خدمت بگیرند و در مورد چینی‌ها این تجربه وجود دارد که به دلیل فراوانی نیروی انسانی و با توجه به پروژه‌هایی که در کشور به سرانجام رسانده اند عمدتا از نیروی کار خود استفاده می‌کنند لذا صرفنظر از بحث سرمایه گذاری در بخش‌های زیربنایی و صنایع کشور که قابل تامل و مثبت است، انتظار داریم حداقل بخشی از نیروی کار داخلی در پروژه‌های مورد نظر به کار گرفته شوند تا بازار کار تحت تاثیر حضور نیرو‌های خارجی آسیب نبیند.

نجف گفت: به طور حتم برنامه ریزان و متولیان اجرای سند به این مساله دقت نظر دارند و در جهت تعادل عرضه و تقاضای نیروی کار گام برمی دارند. ما استان بیکار کم نداریم و سرمایه می‌خواهیم بنابر این باید دریچه برای ورود سرمایه و حضور سرمایه گذاران باز باشد.

وی در عین حال پیشنهاد کرد چینی‌ها در بخش‌های زیربنایی کشور وارد شوند و قرارداد‌ها در حوزه‌های نفت و گاز و پتروشیمی بسته و حوزه حمل و نقل تقویت شود.

این کارشناس حوزه کار افزود: در حال حاضر در بخش راهسازی، حمل و نقل ریلی و هوایی، تجهیز ناوگان ریلی، ساخت واگن و تامین قطعات هواپیما می‌توانیم قرارداد همکاری منعقد کنیم. پیش نیاز و موتور محرک کشور، حمل و نقل است و باید از ظرفیت و سرمایه گذاری چینی‌ها به شکل شایسته در این بخش مهم بهره برداری کنیم.

به گفته نجف، با حضور و سرمایه گذاری چینی‌ها باید از خام فروشی فاصله بگیریم و در بخش‌هایی که نیاز به تامین مواد اولیه داریم به خودکفایی برسیم و ضمن فراوری محصولات به ویژه در زمینه فراورده‌های نفتی و پتروشیمی، از آن‌ها در صنایع مادر استفاده کنیم.

وی گفت: می‌توانیم از دانش و تکنولوژی چین در ساخت و تامین قطعات مورد نیاز هواپیما که به دلیل تحریم امکان خرید یا وارد کردن آن وجود ندارد استفاده کنیم و جلوی رکود صنعت هوایی را بگیریم لذا در مجموع به این توافق خوشبین هستیم به شرطی که بازار کار کشور را به تحرک درآورد و به رونق تولید و صنایع داخلی منجر شود.

این کارشناس حوزه کار در پایان با بیان برای موفقیت بیشتر نباید تمام گردو‌ها را در سبد برخی کشور‌ها بگذاریم، بر لزوم تعامل و همکاری با تمام دنیا تاکید کرد و گفت: اگر تنها با یک یا چند کشور ارتباط و وابستگی داشته باشیم و تعامل یکطرفه باشد، قطعا به سود ما نیست و ممکن است موجب سوء استفاده شود. حتی چین هم با آمریکا و روسیه تعامل دارد لذا نباید تنها به تعامل با چند کشور خاص بسنده کنیم و در همه حال رعایت اصل توازن و ارتباط با دنیا را مدنظر قرار بدهیم.