عطوان: جنگ غزه خاطرات تلخ شکست ژوئن ۱۹۶۷ را از بین برد

امروز نه تنها تل آویو بلکه بسیاری از شهر‌های فلسطین اشغالی در تیررس مقاومت است، مقاومتی که شش میلیون شهرک نشین صهیونیست را مجبور می‌کند تا برای ۱۱ روز در پناهگاه‌ها به سر ببرند. چه بسا اگر نخست وزیر رژیم صهیونیستی از جو بایدن رئیس جمهور آمریکا استمداد نمی‌جست و از او نمی‌خواست تا از رهبران مصر بخواهد برای توقف فوری شلیک موشک‌ها میانجی شوند، این روند ماه‌ها به طول می‌انجامید.

عطوان گفت: اسرار این جنگ سریعتر از آنچه تصور می‌شد، در حال آشکار شدن است. بنی گانتس، وزیر جنگ رژیم خود را با پروازی فوری به واشنگتن می‌رساند تا خواستار آن شود که توانایی سامانه گنبد آهنین بهبود یابد. از آن سو یحیی السنوار، رئیس جنبش حماس در نوار غزه در دیدار با روزنامه نگاران تاکید می‌کند که مقاومت در این جنگ تنها ۵۰ درصد از توانش را به کار گرفت و در این یازده روز تنها از هزاران موشک قدیمی که در اختیار داشت، بهره برد.

او افزود: ما از آنانی نیستیم که دوست دارند حتی در اقدامی حساب شده و در چارچوب جنگ روانی با دشمن، دوربین‌های تلویزیونی وارد تونل‌های وابسته به مقاومت شوند و اسرار آمادگی‌های نظامی مقاومت را فاش سازند، اما با وجود اینگونه ملاحظات، از اینکه از این سطح از آمادگی‌ها آگاه شده ایم، آمادگی‌هایی که نتیجه افکار پیشرفته مهندسی، آن هم در اوج محاصره اسرائیلی عربی علیه نوار غزه و گروه‌های مقاومت است، به خود می‌بالیم و افتخار می‌کنیم.

در این یادداشت آمده است: قواعد درگیری عوض شد همانگونه که جهان عوض شد. امروز ترس از مقاومت، ترس از موشک‌های مقاومت، ترس از صلابت فرماندهان مقاومت و ترس از اینکه مقاومت به خود تردیدی راه نمی‌دهد تا آغازگر هجوم باشد و اولین موشک را شلیک کند، موجب شده است تا آمریکا هم سخنش را تغییر دهد و از فلسطینیان به عنوان بشر یاد کند. این کشور برای اولین بار از زبان آنتونیو بلینکن، وزیر امور خارجه اش تاکید کرد که واشنگتن بر حفظ کرامت و جان فلسطینیان تاکید دارد، یا آنکه بلدوزر‌های مصری بلافاصله وارد نوار غزه می‌شوند، اما این بار ماموریتشان، تخریب تونل‌ها یا ایجاد خاکریز در مرز نیست بلکه هدف بازسازی بدون تاخیر نوار غزه است. این اقدام نشان از تغییر در موضع رسمی مصر و پس از چند سال غیبت، تلاش برای بازگشت مجدد جهت ایفای نقش رهبری قاهره در منطقه و حمایت مجدد از قضیه فلسطین است.

صهیونیست‌ها به خوبی دریافتند از این پس روز‌های وحشتناکی در پیش دارند که در هفتاد سال گذشته به چشم ندیده اند. آنان مهم‌ترین فاکتور‌های امنیتی خود را از دست داده اند، در درجه اول برتری نظامی و در درجه دوم امنیت و ثباتشان از دست رفت، در نتیجه دوران غرور و سلطه طلبی به سر آمده است و به همین منظور این روز‌ها اندیشه بسیاری از صهیونیست‌ها این است که گزینه فرار از اراضی اشغالی را پیگیر باشند.

عطوان نوشت: اگر شرایط بدون موانع به همین منوال پیش برود، رفتار نفتالی بنت، نامزد اصلی جانشینی بنیامین نتانیاهو در تشکیل کابینه، برای ما یاد آور خاطرات اصحاب کهف است. او وقتی می‌گوید کابینه اش شهرک سازی را متوقف نخواهد کرد و در صورت لزوم برای آغاز جنگ با لبنان و غزه تردیدی به خود راه نخواهد داد، اگر راست می‌گوید، بسم الله، می‌تواند خود را بیازماید، چون زمینه فراهم است، اما چه بسا چنین جنگی آخرین و سرنوشت ساز‌ترین جنگ باشد.

جنگ غزه آثار بسیاری از شکست‌های جنگ ژوئن ۱۹۶۷ را با خود برد و انتقام خون هزاران شهید بود. این جنگ اعتبار و اعتماد را به اندیشه عربی بازگرداند و تل آویو و حامیانش در آمریکا و اروپا و حتی آن دسته از کشور‌های عربی را که به عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی روی آوردند، مجبور کرد تا حساب کار دستشان بیاید. کشور‌های عربی باید از سیاست‌هایی که موجب شد از جمع کشور‌های هم فکر جدا شوند و به دشمنی دل ببندند که قادر نیست از خودش دفاع کند، دست بکشند.