بیماری های زنان و راه های درمان

علت‌های مختلفی برای بروز بیماری‌های تناسلی در زنان وجود دارد. بیماری‌های تناسلی می‌توانند به صورت عفونی یا غیرعفونی باشند، و در هر دو صورت می‌توانند علل متنوعی داشته باشند. در زیر تعدادی از علل رایج بیماری‌های تناسلی در زنان را بررسی خواهیم کرد:

سهند پرس در رابطه با اندومتریوز می گوید: اندومتریوز یک اختلال شایع و معمولاً دردناک است که در آن بافتی مشابه بافت پوشش‌دهندهٔ داخل رحم، به نام اندومتر، خارج از رحم رشد می‌کند. این اختلال معمولاً تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ و بافت پوشش‌دهندهٔ لگن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در موارد نادر، ممکن است بافتی شبه-اندومتر در مناطق دیگری خارج از ناحیه‌های لگنی که اندام‌های لگنی در آن قرار دارند، یافت شود. اندومتریوز می‌تواند زنان را در هر سنی تحت تأثیر قرار دهد.

در اندومتریوز، بافت شبه-اندومتر عملکردی مشابه بافت واقعی اندومتر دارد؛ به این معنی که ضخامت می‌گیرد، خونریزی در هر دوره قاعدگی رخ می‌دهد و تجزیه می‌شود. با این حال، به دلیل عدم وجود مسیری برای خروج از بدن، آن گیر می‌افتد. وقتی اندومتریوز تخمدان‌ها را درگیر می‌کند، کیست‌هایی به نام اندومتریوم شکل می‌گیرد. بافت مناطق اطراف ممکن است تحریک شده و در نهایت باعث ایجاد بافت اسکار و بافت چسبنده شود. بافت چسبنده شامل نوارهایی از بافت فیبری است که می‌تواند باعث چسبیدن بافت‌ها و اندام‌های لگن به یکدیگر شود.

آندومتریوز ممکن است منجر به درد، به ویژه در طول دوره‌های قاعدگی شود. این درد در برخی موارد می‌تواند شدید باشد. همچنین، احتمال وجود مشکلات باروری نیز وجود دارد. در کل، آندومتریوز یک عارضهٔ طولانی‌مدت است که ممکن است تأثیر قابل توجهی در کیفیت زندگی فرد داشته باشد. اما خوشبختانه، درمان‌های مؤثری برای این مشکل در دسترس می‌باشند.

علائم آندومتریوز چیست؟

علائم آندومتریوز متفاوت بوده و می‌تواند در زنان مختلف شدید یا خفیف باشد. علامت اولیه آندومتریوز درد لگن است که اغلب در همراهی با دوره‌های قاعدگی رخ می‌دهد. اگرچه بسیاری از افراد در طول پریود خود احساس درد و انقباضات عضلات را تجربه می‌کنند، اما افراد مبتلا به آندومتریوز معمولاً درد قاعدگی را به شدتی بسیار بیشتر از حد معمول تجربه می‌کنند. همچنین، درد ممکن است به مرور زمان شدت بیافزاید. علاوه بر این، علائم و نشانه‌های متداول آندومتریوز عبارتند از:

• خونریزی قاعدگی شدید و طولانی مدت
• درد در منطقهٔ لگن و کمر
• درد در رابطه با فعالیت جنسی
• احساس فشار و پریشانی در ناحیهٔ پلور و مثانه
• تغییر در الگوی دفع ادرار و مدفوع
• بهم‌ریختگی و تورم شکم
• مشکلات باروری مانند ناتوانی در باروری یا سقط مکرر

لازم به ذکر است که این فهرست علائم و نشانه‌ها کامل نیست و هر فرد ممکن است تجربهٔ علائم متفاوتی داشته باشد. در صورت تجربه هر یک از این علائم، مشاورهٔ پزشکی حائز اهمیت است.

در رابطه با واکسن گارداسیل کودک مادر می گوید:

 واکسن گارداسیل چیست؟

ویروس پاپیلومای انسان یا HPV، یک گروه بسیار رایج از ویروس‌ها است که برخی از آنها از طریق روابط جنسی واژینال، مقعدی یا دهانی منتقل می‌شوند و می‌توانند شریک جنسی را آلوده کنند. انواع HPV به دو دسته کم‌خطر و پرخطر تقسیم می‌شوند.

به گفتهٔ مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، هر ساله میلیون‌ها نفر به HPV آلوده می‌شوند و هزاران زن تشخیص داده شده‌اند که مبتلا به سرطان دهانهٔ رحمی هستند که به برخی از انواع HPV برمی‌گردد و برخی از آنها حتی جان خود را از دست می‌دهند. در عین حال، عفونت‌های HPV معمولاً هیچ علامتی نمی‌دهند و اکثر افراد برای مدتی حتی نمی‌دانند که آلوده هستند. اگر زمان بگذرد، این می‌تواند منجر به رشد غیرطبیعی بافت شود و در صورت عدم درمان، ممکن است به سرطان منجر شود.

بیشتر افراد در یک مرحله‌ای از زندگی خود با نوعی از ویروس HPV آلوده می‌شوند. برخی از افراد بدون نیاز به درمان خاص به طور طبیعی با توجه به قدرت سیستم ایمنی بدنشان به سلامتی خود باقی می‌مانند. اما در برخی از افراد آلوده، به خصوص در مورد نوع پرخطر HPV، عفونت در بدن برای مدت طولانی باقی می‌ماند و سیستم ایمنی قادر به مقابله مؤثر با ویروس نیست که این می‌تواند به مشکلات جدی‌تر منجر شود. همچنین، ویروس‌های HPV با برخی از انواع سرطان در مردان و زنان مرتبط هستند، بنابراین پیشگیری از بیماری‌ها و سرطان‌های مرتبط با HPV اهمیت زیادی دارد.

برای اثربخشی بهتر و بیشترین بهره‌مندی از ایمنی ایجادشده متعاقب تزریق واکسن‌ها، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها به انجام واکسیناسیون تا قبل از ۲۶ سالگی تأکید می‌کند. بنا به توصیهٔ این مرکز، نوجوانان و جوانانی که بیشتر از ۲۶ سال سن دارند و سری واکسن‌‌های HPV را شروع نکرده یا به پایان نرسانده‌اند نیز به واکسیناسیون نیاز دارند.

به نقل از عصر سلامت:

 انواع اچ پی وی

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) بیش از ۲۰۰ نوع مختلف دارد. این انواع به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:

HPV با بالینی قابل مشاهده (Visible Clinical HPV):

HPV‌های با بالینی قابل مشاهده می‌توانند زگیل‌ها (زخم‌ها) روی ناحیه تناسلی، آنوس، دهان و گلو ایجاد کنند. برخی از این انواع شامل ۶ و ۱۱ هستند که عمدتاً زگیل‌های نرمال جنسی را ایجاد می‌کنند. همچنین، برخی از انواع دیگر باعث ایجاد زگیل‌های جنسی و زخم‌های کوچک می‌شوند، از جمله برخی از انواع HPV با بالینی قابل مشاهده که به سرطان جنسی مانند سرطان گردن رحم، تناسلی مردان و دهان و حلق مربوط می‌شوند. انواع ۱۶، ۱۸، ۳۱، ۳۳، ۳۵، ۳۹، ۴۵، ۵۱، ۵۲، ۵۶، ۵۸، ۶۸، ۶۹، و ۷۳ به عنوان HPV پرخطر طبقه بندی می شوند که تخمین زده می شود که تقریباً ۱۰۰٪ موارد سرطان دهانه رحم مربوط به این اعداد می باشد. همچنین عامل ۹۰ درصد موارد سرطان مقعد و ۴۰ درصد سرطان فرج، واژن و آلت تناسلی می باشد.

HPV بدون بالینی قابل مشاهده (Non-visible Clinical HPV):

این نوع HPV علائم بالینی و قابل رویتی را ایجاد نمی‌کند و معمولاً به صورت تصادفی در آزمایش‌های تشخیصی شناسایی می‌شود. برخی از انواع HPV بدون بالینی قابل مشاهده می‌توانند به سرطانهای مختلفی، از جمله سرطان گردن رحم و سایر مناطق بدن، منجر شوند.