باینری آپشن

باینری آپشن شکلی از قرارداد اختیار معامله است، یک محصول مالی (به طور کلی) که حول بازار کالاها ساخته شده است. در یک گزینه باینری، شما موقعیتی واحد را در نظر می‌گیرید: قیمت یک دارایی اساسی در یک زمان معین در قیمت معین یا بالاتر یا کمتر از آن خواهد بود.

معامله گرانی که یک گزینه باینری می‌خرند، این موضع را اتخاذ می‌کنند که بله، دارایی پایه در زمان معین قیمت داده شده یا بالاتر از آن خواهد بود. معامله گرانی که یک باینری آپشن را می‌فروشند، این موضع را اتخاذ می‌کنند که خیر، قیمت دارایی پایه در زمان معین کمتر از قیمت داده شده خواهد بود.

یک گزینه باینری همیشه ۱۰۰ دلار یا ۰ دلار پرداخت می‌کند. اگر قیمت دارایی در زمان انقضا به اندازه یا بالاتر از قیمت قرارداد باشد، قرارداد «در پول» در نظر گرفته می‌شود و ۱۰۰ دلار پرداخت می‌کند. در غیر این صورت «خارج از پول» در نظر گرفته می‌شود و قرارداد هیچ پرداختی ندارد.

عناصر یک باینری آپشن

یک گزینه باینری دارای چند عنصر اساسی است:

Strike Price: این قیمتی است که قرارداد با آن اجرا می‌شود.

دارایی اساسی: دارایی که قیمت آن در قرارداد اندازه گیری می‌شود.

انقضا: این تاریخ و زمانی است که قرارداد در آن اجرا می‌شود.

قیمت انقضا:  قیمت دارایی هنگام اجرای باینری آپشن

موقعیت: اگر یک گزینه باینری بخرید، در صورتی که قیمت انقضای دارایی برابر یا بیشتر از قیمت اعتصاب آن در انقضای آن باشد، سود خواهید برد. اگر یک گزینه باینری را بفروشید، اگر قیمت اجرای دارایی کمتر از قیمت عملیاتی آن در انقضای آن باشد، سود خواهید برد.

Bid/Ask Spread : این قیمتی است که می‌توانید به ترتیب یک گزینه باینری را بفروشید و یکی بخرید. قیمت پیشنهادی/فروشی ۵۰/۵۰ دلاری به این معنی است که بازار مطلقا هیچ حدسی در مورد چگونگی حل این قرارداد ندارد. قیمت پیشنهادی/عرضه بالاتر به این معنی است که معامله‌گران فکر می‌کنند که احتمال بسته شدن این قرارداد با پول بیشتر است. یک پایین تر به این معنی است که معامله گران فکر می‌کنند که این قرارداد از پول بسته می‌شود. تفاوت بین قیمت پیشنهادی و درخواستی، هزینه معامله ای است که خود بازار برای انجام این معامله دریافت می‌کند و عمدتا نشان دهنده نقدشوندگی این قرارداد خاص است. در مورد بروکر کوتکس بخوانید.

چگونه کار می‌کند

سود قرارداد باینری به موقعیت معامله گر بستگی دارد. معامله گران اگر قیمت دارایی در انقضا با قیمت اعتصاب مطابقت داشته باشد یا از آن فراتر رود، سود قراردادی را می‌خرند. اگر درست بگویند، ۱۰۰ دلار دریافت می‌کنند و سود آنها تفاوت بین آن ۱۰۰ دلار و مبلغی است که برای قرارداد پرداخت کرده اند. در صورت اشتباه، ضرر معامله گر تفاوت بین بازگشت ۰ دلاری آن‌ها و قیمت قرارداد است.

معامله‌گرانی که قراردادی را می‌فروشند، این موضع را اتخاذ کرده‌اند که قیمت دارایی پایه در زمان انقضا زیر قیمت اعتصاب خواهد بود. اگر درست باشد، ۰ دلار می‌پردازند و سود آن‌ها قیمتی است که برای فروش این قرارداد دریافت کرده اند. اگر آن‌ها اشتباه کنند، ۱۰۰ دلار می‌پردازند و ضرر آن‌ها تفاوت بین ۱۰۰ دلار و قیمتی است که آن‌ها دریافت کرده اند. از آنجایی که سود یک قرارداد باینری همیشه ۱۰۰ دلار یا ۰ دلار است، قیمت قرارداد نیز همیشه در این محدوده است. در مورد بروکر الیمپ ترید بخوانید.

توجه به این نکته مهم است که مانند همه قراردادهای اختیار معامله، یک قرارداد باینری را می‌توان تقریبا بر روی هر دارایی اساسی ایجاد کرد. در حالی که اکثر معامله گران از کالاهایی مانند طلا، قهوه یا الوار استفاده می‌کنند، شما می‌توانید قراردادهای دودویی را در مورد سهام، ارزهای دیجیتال، اوراق قرضه و هر دارایی قابل معامله دیگری بسازید تا زمانی که قیمت بازار قابل اندازه گیری داشته باشد.

مقیاس زمانی یک باینری آپشن می‌تواند بسیار متفاوت باشد. برخی از آن‌ها ماه‌ها قبل از انقضا دوام می‌آورند، در حالی که برخی دیگر ساخته می‌شوند تا در چند ساعت یا حتی چند دقیقه منقضی شوند.