گرایش آفرینش به خوبی

به گزارش تیتر داغ؛ معنا بخش ترین و پر رنگ ترین وجهه زندگی انسان، کنش هایی است که نهایتا طرح واره بودن و زیستن را در قاب تصویر زندگی به رخ می‌کشد. ما به دنبال ساخت خویش بر اساس تمایلات درونی و مقتضیات اجتماعی و پیرامونی خود در راستای حقیقت یا فراتر از حقیقت هستیم. از زمان آغاز حیات و دمیدن روح الهی در جسم خاکی انسان، کالبد کیستی، چیستی و غایت نهایی انسان، شروع به نقش بستن بر روح، روان و رفتار آدمی می‌کند و عالی ترین کنش های بشر، در راستای ساخت خود یا همان آفرینش خود شروع به رخ دادن می‌کند . راه پر پیچ و خم شکل گرفتن خود، متأثر از وجوه متفاوتی است که هر یک، نقش بسزایی در ترسیم خود واقعی دارند، اما نهایتا بهره گیری از هر کدام آن ها، وابسته به کنش انسان و تمایل درونی آن است که مواردی همچون جامعه، فرهنگ، خانواده و… بر سمت و سو و میزان بهره گیری، موثر خواهد بود.

بشر ذاتا میل به کمال، خوبی ها و جاودانگی دارد. کنش های آن نیز برای ساخت چارچوب مناسب در جهت رسیدن به امیال ذاتی خویش است. ادیان الهی، آموزه های فرهنگی، رسومات قومی و فضای کلی جوامع، از مواردی است که در این ساخت و آفرینش، تاثیرات مهمی را به جای می‌گذارند و انسان ها را متمایز از یک دیگر می‌کنند. ما کوشش ابدی داریم برای رسیدن به خوبی ها، تلاش مستمر و نگاه روبه جلو برای ساختن خویش. بشر هیچ گاه دست از آفرینش نمی‌کشد، هر لحظه او، تمایزی است با گذشته اش. باید به خوبی ها پیوست، به سرچشمه آن و برای آن تلاش کرد. “…