رهایی از انرژی زائد: راه‌های نوین برای کنترل بیش فعالی در بزرگسالان

بیش فعالی در بزرگسالان به اختلال کم توجهی نیز معروف است. اکثر افراد وقتی نام این اختلال را می شنوند، آن را به دوره کودکی محدود می کنند و غالبا در این مورد آگاهی ندارند. این اختلال تا بزرگسالی نیز می تواند با افراد همراه باشد، البته ایجاد بیش فعالی در افراد، ریشه در کودکی و نوع رفتار با آن ها دارد. روش های مختلف درمانی مثل مشاوره، داروهای محرک و … برای رفع این اختلال وجود دارد. در ادامه قصد داریم که اختلال بیش فعالی در بزرگسالان و روش های درمان آن را مورد بررسی قرار دهیم.

علائم بیش فعالی در بزرگسالان

بزرگسالانی که دچار اختلال بیش فعالی می شوند، علائمی از خود نشان می دهند که در طولانی مدت بر عملکرد و روند زندگی آن ها تاثیر منفی خواهد داشت. در ادامه برخی از عوامل مهم این اختلال را به شما معرفی می کنیم:

1. خستگی و کاهش انرژی
2. درد و سفتی عضلات بدن
3. بی حوصلگی و افسردگی
4. بی قراری بیش از حد، ضربه زدن مداوم
5. اضطراب و تنش
6. کاهش تمرکز و توجه
7. وجود مشکلات در خواب و بیداری
8. کاهش عملکرد جنسی
9. افزایش وزن و چاقی
10. کاهش قدرت و استقامت بدن
11. ناتوانی در مقابله با استرس و …

با توجه به این علائم، باید تلاش کرد تا در صورت مواجهه با این نوع رفتارها، به دنبال راه حلی درست بود. تقریبا دو سوم تا سه چهارم بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی، در طول زندگی خود، حداقل یک اختلال روانپزشکی دیگر نیز دارند. این اختلالات شامل اختلالات افسردگی، اضطرابی، شخصیت ضد اجتماعی، دو قطبی، مصرف مواد و … هستند. بیش فعالی در بزرگسالان با اختلال افسردگی رابطه مستقیم دارد، لذا بهتر است که برای جلوگیری از این اختلال به درمان افسردگی پرداخت.

تشخیص بیش فعالی در بزرگسالان

تشخیص بیش فعالی باید توسط پزشک متخصص انجام شود که معمولا طی شش ماه رفتار بیمار را تحت نظر قرار می دهد. پزشک علائم و نشانه های بیش فعالی و تاریخچه پزشکی فرد را بررسی می کند و در نهایت آزمایش های لازم را انجام می دهد. طبق این بررسی ها، تشخیص دقیقی از اختلال را می دهد و با در نظر گرفتن بیماری خانوادگی، داروهای مصرف شده و … روش درمانی مناسب را پیشنهاد می دهد.

عوارض بیش فعالی در بزرگسالان

اختلال کم توجهی در بزرگسالان ممکن است با عوارضی همراه باشد که شامل مشکلات روانی، اجتماعی و حتی فیزیکی خواهد بود. برخی از عوارض این اختلال عبارتند از:

مشکلات روانی: افراد بیش فعال با مشکلات روانی مانند افسردگی، اضطراب، اختلالات خواب، اختلالات تمرکز و حتی اقداماتی در زمینه خودکشی نیز مواجه خواهند شد.

مشکلات اجتماعی: بیش فعالی ممکن است باعث شود که افراد دچار مشکلات اجتماعی شوند، مانند مشکلات در روابط اجتماعی، ناتوانی در تعامل با دیگران و خشونت.

مشکلات فیزیکی: بیش فعالی در بزرگسالان باعث می شود که این افراد دچار مشکلات فیزیکی شوند. برخی از این مشکلات شامل درد عضلانی، سردرد، اختلالات گوارشی و افزایش وزن هستند.

مشکلات تحصیلی و شغلی: بیش فعالی باعث می شود که افراد در ادامه تحصیل و انجام شغلی در جامعه دچار مشکل شوند. به عنوان مثال ناتوانی در تمرکز، کارآیی پایین و مشکلات در اجرای وظایف.

سوء مصرف مواد: بیش فعالی افراد را به سوء مصرف مواد سوق می دهد، به خصوص در صورتی که از داروهای تقلبی برای کاهش علائم اختلال بیش فعالی استفاده کنند.

درمان بیش فعالی در بزرگسالان

پس از تشخیص بیماری، پزشک بهترین راه حل درمان را به بیمار خود پیشنهاد می دهد. در ادامه روش های درمان اختلال بیش فعالی را به شما معرفی خواهیم کرد:

درمان به کمک دارو

پزشک ممکن است، داروهایی را تجویز کند که به کنترل علائم بیش فعالی کمک کنند. این داروها شامل داروهای محرک روانی، داروهای ضد تحریک و … می باشند.

درمان بیش فعالی با نوروفیدبک

درمان بیش فعالی با نوروفیدبک یک روش غیر تهاجمی بوده که عوارضی نداشته و مغز برای عملکرد بهتر آماده می شود. قبل از استفاده از این روش پزشک سوالاتی در مورد علائم بیماری، سوابق پزشکی و … خواهد پرسید.

درمان با آر تی ام اس

یکی دیگر از روش های غیر تهاجمی درمان با rTMS بوده که در آن پزشک با کمک دستگاهی پالس های مغناطیسی را به مغز اعمال میکند. این روش جز موثر ترین روش ها بوده که پزشک با توجه به شرایط شما آن را پبیشنهاد خواهد کرد.

مشاوره روانشناسی

مشاوره روانشناسی به افراد کمک می کند تا با مشکلات خود مقابله کنند و راه حل های مناسبی برای مدیریت علائم بیش فعالی خود بیابند. این روش باعث افزایش خودآگاهی و بهبود رفتار فرد می شود. لذا با انتخاب روانپزشک خوب می توان به درمان بیش فعالی در بزرگسالان کمک فراوانی کرد.

تغییرات در سبک زندگی

تغییرات در سبک زندگی شامل داشتن رژیم غذایی مناسب، ورزش منظم و خواب کافی است که به کنترل علائم بیش فعالی کمک فراوانی می کند. ورزش منظم توجه و کنترل عصبی را به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد، در حالی که خواب کافی موجب بهبود حافظه و تمرکز می شود.

مدیریت استرس

استرس می تواند علائم بیش فعالی را تشدید کند. برای مدیریت استرس، روش هایی مثل یوگا، تمرین تنفس عمیق و ماساژ بسیار مفید خواهد بود.

ارتباط با افراد حمایت کننده

ارتباط با افراد حمایت کننده مانند خانواده، دوستان و روابط عاطفی قوی، می تواند به کاهش استرس و بهبود رفتار فرد کمک کند.

عوامل مؤثر دیگر در درمان بیش فعالی در بزرگسالان عبارتند از:

•         تغذیه سالم
•         خواب کافی
•         روانشناسی سالم
•         تمرینات تنفسی و یوگا
•         تمرینات ورزشی مثل پیاده روی، دوچرخه سواری، شنا، تنیس، بدنسازی و …
•         فعالیت های روزانه
•         تلاش برای حفظ سلامت

نتیجه گیری

بیش فعالی در بزرگسالان نوعی اختلال مزمن است که از کودکی شروع می شود و تا بزرگسالی فرد ادامه دارد. وجود این اختلال بر روابط اجتماعی فرد در جامعه تاثیرگذار است، به طوری که در برخی موارد امکان تحصیل، کار و دیگر روابط اجتماعی را برای فرد ناممکن می کند. برای رفع این اختلال راه حل های مختلفی وجود دارد که یکی از آن ها مراجعه به دکتر خوب اعصاب و روان است.

شما میتوانید برای اطلاعات بیشتر به وب سایت دکتر فرامرز ذاکری به آدرس   www.dr-zakeri.com مراجعه فرمایید و سوالات خود را مطرح کنید.